احیای فرهنگ سیاسی پژوهی و جایگاه آن در ایران

غزل‏خوانی و جایگاه آن در فرهنگ موسیقاییِ ایران

غزل‏خوانی، که در محافل رسمی بیشتر با نام «کوچه‏باغی» یا با نامِ خودساختة «بیات تهران» شناخته شده است، نوعی آواز با وزن آزاد بر روی اشعار شعرای فرهنگ شفاهی، و گاه شعرای کلاسیک است که به‏ویژه در تهران و شهر ری خوانده می‏شود. جایگاه این آواز در فرهنگ موسیقایی رسمی به‌طور وسیعی متأثر از جایگاه اجراکنندگان آن در جامعه است که غالباً به قشری که به‌نام‌های مختلف، مثل داش، داش‌مشدی، گردن‌کلفت، جاهل و غیره...

گونه‌های فرهنگ سیاسی در ایران معاصر و دلالت‌های آسیب‌شناختی آن برای ثبات سیاسی و جامعۀ مدنی

گونه‌شناسی فرهنگ سیاسی در ایران معاصر و بررسی آسیب‌شناختی آن از منظر مؤلفه‌های دوگانۀ توسعۀ سیاسی مسئلۀ اصلی مقالۀ حاضر است. استدلال نظری مقاله این است که چنانچه فرهنگ سیاسی یک جامعه و مؤلفه‌های اصلی آن تضمین‌کنندۀ ثبات سیاسی و تقویت‌کننده جامعۀ مدنی ـ به‌مثابۀ مؤلفه‌های اساسی توسعۀ سیاسی ـ نباشند، پیامدهای آسیب‌شناختی خواهند داشت. از نظر روش‌شناختی، مطالعۀ حاضر به شیوۀ اسنادی و با کاربرد ر...

ابعاد سیاسی فرهنگ در ایران

آسیب‌شناسی نسبت میان فرهنگ سیاسی و توسعه سیاسی در ایران

انقلاب شکوهمند اسلامی تحولی ژرف در کل تاریخ ایران به شمار می‌آید که دستاوردهای بزرگی که قابل قیاس با دوران گذشته نیست با خود به همراه آورده است. اما در زمینه توسعه سیاسی علی‌رغم بهبود نسبت به دوران گذشته با وضعیت مطلوبی که شایسته نظام اسلامی است فاصله بسیار دارد. این مقاله در تلاش است با طرح این پرسش که فرهنگ سیاسی چه تاثیری در مقوله توسعه سیاسی داشته است؟ با رهیافتی فرهنگی به آسیب شناسی این مس...

تبیین تحول گفتمانیِ فرهنگ سیاسی: مطالعه موردی فرهنگ سیاسی ایران

این مقاله، در چارچوب نظریه تحلیل گفتمان، در پی تبیینِ چیستی، چرایی و چگونگی تحول فرهنگ سیاسی به مثابه گفتمان برپایه مطالعه موردی فرهنگ سیاسی ایران است. به گونه‌ای که با نشان دادن ماهیت گفتمانی فرهنگ سیاسی، امکانپذیری تحول از یک فرهنگ سیاسی به فرهنگ  سیاسی دیگر و تحول درونی آن و تکوین خرده فرهنگ‌های سیاسی، توضیح داده می‌شود. ادعا و استدلال آن است که فرهنگ سیاسی به مثابه گفتمان به ...